Asset Publisher
Osutka sosny w szkółkach i uprawach
Przyczyną przebarwienia i zasychania aparatu asymilacyjnego sosen w uprawach i w szkółkach leśnych jest infekcja patogenem grzybowym Lophodermium seditiosum, który jest sprawcą choroby zwanej wiosenną osutką sosny.
Ujawnienie i pogłębienie poziomu zainfekowania sadzonek tym patogenem mogła spowodować ubiegłoroczna susza.
Sadzonki najprawdopodobniej zostaną pozbawione aparatu asymilacyjnego wskutek opadu zainfekowanych igieł. Pączki szczytowe są żywe i jeśli rozpoczną rozwój w okresie wegetacji, to sadzonki powinny przetrwać niekorzystne dla siebie warunki lecz będą osłabione i podatne na inne czynniki stresowe, które mogą doprowadzić do ich zamierania.
Zamieranie wierzchołków pędów sosny - sprawca grzyb Sphaeropsis sapinea.
- grzyb zakaża młode, niezdrewniałe i nieuszkodzone tkanki (dot. to siewek, pąków i wierzchołków pędów), ale wykorzystuje do tego celu także zranienia kory powodowane przez owady, okrzesywanie, grad,
- choroba występująca na siewkach i młodych sadzonkach może powodować krzaczastość.
- brunatnienie i obumieranie tegorocznych pędów,
- pędy są krótsze nie w pełni wykształcone,
- zamarła część jest przeżywiczona,
- dolna część porażonych pędów może pozostawać zielona i bywa oddzielona od martwej części warstwą miękiszu przyrannego,
- poniżej porażonego pędu mogą pojawiać się pędy przybyszowe.
- na obumarłych pędach pojawiają się brązowo-czarne piknidy (piknidia),
- przy silnym porażeniu u nasady igieł i na krótkopędach,
- na szyszkach w drugim roku ich rozwoju i na obumarłych gałęziach.
W piknidach znajdują się zarodniki konidialne o eliptycznym lub podłużniejajowatym kształcie, najpierw bezbarwne, później brązowieją, pojawia się przegroda.
- zarodnikami konidialnymi infekowane są pędy przez tkankę okrywającą.
- podatność młodych tkanek,
- zranienia pędów,
- ekstremalne warunki pogodowe, które osłabiają drzewo, susze glebowe, niedostatek pokarmu (i inne przyczyny abiotyczne),
- duża wilgotność powietrza,
- opanowanie drzewa przez mszyce,
- przebyte porażenie patogenem Gremmeniella abietina.
- usuwanie porażonych siewek ze szkółki,
- stosowanie zabiegów chemicznych (jak przeciw osutce sosny)
- poza szkółką nie prowadzi się, choć coraz częściej zwraca się uwagę zwłaszcza w silnie zaatakowanych przez patogena młodnikach na potrzebę usuwania i palenia porażonych pędów i drzewek.
Katarzyna Hutka
Grzyby patogeniczne
Należą do jednych z najważniejszych czynników chorobotwórczych drzewostanów. Szczególnie niebezpieczne są: korzeniowiec wieloletni wywołujący hubę korzeniową oraz opieńki powodujące opieńkową zgniliznę korzeni. Niezwykle istotna jest w tym wypadku kontrola stanu sanitarnego drzewostanów i w razie potrzeby stosowanie preparatów ochronnych.